W 1957r. w finale Mistrzostw Polski juniorów (w których "niedźwiadki" zdobyły brązowy medal) Langiewicz zdobył tytuł króla strzelców, wygrywając rywalizację z Bohdanem Likszo z "Warmii" Olsztyn. W 1958r. miał wielki udział w historycznym awansie koszykarzy "Polonii" do II ligi. Po spadku przemyślan z tej klasy rozgrywkowej (1959r.) podjął studia we Wrocławiu. Wtedy też rozpoczął pierwszoligową karierę w miejscowej "Gwardii". W wieku 23 lat mógł już pochwalić się kilkoma rekordami strzeleckimi: 49 pkt w meczu z ŁKS-em, 40 pkt. w spotkaniach z AZS-em Gdańsk i AZS-em Warszawa, 39 pkt. w spotkaniu z "Wybrzeżem" Gdańsk i 37 "oczek" w meczu ze "Śląskiem" Wrocław.

Największe sukcesy w karierze Langiewicza związane są jednak z występami w krakowskiej "Wiśle". "Wawelskie smoki" z Langiewiczem w składzie należały do najlepszych drużyn w Polsce. 16 października 1965r. na Festiwalu FIBA w Krakowie, "Wisła" sprawiła ogromną niespodziankę wygrywając zreprezentacją Europy 78-70.  Najskuteczniejszymi zawodnikami polskiego zespołu w tym meczu byli Bohdan Likszo (21 pkt.) i Wiesław Langiewicz (20 pkt.).

W 1968r., gdy "Wisła" (po czterech latach) znów zdobyła mistrzostwo Polski, Wiesław Langiewicz wybrany został najlepszym polskim koszykarzem. Trenerzy pierwszoligowych drużyn i dziennikarze "Sportowca" nie mieli wątpliwości: Langiewicz zdobył 260 pkt., drugi w tym rankingu Mieczysław Łopatka zdobył tylko 65 głosów. Mimo to Langiewicz nie znalazł uznania u trenerów reprezentacji narodowej. Nie miał zaszczytu występować na Igrzyskach Olimpijskich w Tokio (1964r.) i w Meksyku (1968r.), gdzie grali jego klubowi koledzy: Bohdan Likszo, Krystian Czernichowski i Czesław Malec.

Źródło: Andrzej Orzechowski "90 lat MKS Polonia Przemyśl"