Przemyśl - nasze miasto całą dobę

Adam Wodnicki znów w Przemyślu

data dodania: 2007-06-04
aktualizacja: 2007-06-04 16:38:10
Adam Wodnicki, rodowity przemyślanin, absolwent tutejszych szkół muzycznych pierwszego i drugiego stopnia, aktualnie profesor klasy fortepianu w University of North Texas College of Music w Denton (USA), 27 maja wystąpił z solowym recitalem na estradzie Centrum Kulturalnego w Przemyślu.

 

O pianistyce Adama Wodnickiego napisano już tomy. Jest jednym z najwybitniejszych współczesnych pianistów i pedagogów. Oprócz pracy pedagogicznej na uniwersytecie prowadzi ożywioną działalność koncertową na całym świecie, dokonuje licznych nagrań radiowych i telewizyjnych, nagrywa płyty. Od szeregu lat pasjonuje się odkrywaniem twórczości Ignacego Jana Paderewskiego. Pasja ta zaowocowała wydaniem nakładem Musica Iagellonica w Krakowie kompletu dzieł kompozytora.
Jak nie trudno się domyślić, kompozycje Paderewskiego zajmują poczesne miejsce w repertuarze koncertowym Adama Wodnickiego. WAdam Wodnicki w CK. Zdj. Adam Erd ramach omawianego recitalu wykonał trzy miniatury Paderewskiego: Legendę As-dur op. 16 nr 1, Nokturn op. 16 nr 4 i Krakowiaka fantastycznego op.14 nr 6.

Oprócz kompozycji Paderewskiego Adam Wodnicki wykonał kilka utworów, które są przebojami sal filharmonicznych i obecne funkcjonują w programach każdego liczącego się koncertującego pianisty. Były to: Chaconne – Bacha-Busoniego, Scherzo b-moll op. 31 oraz Anadante Spianato i Wielki Polonez Es-dur z opusu 22 Fryderyka Chopina, dwa preludia fortepianowe Claude’a Debussy’ego i dwie pozycje z przebogatej twórczości fortepianowej Ferenca Liszta: Gondoliera (z cyklu Lata Pielgrzymstwa, Rok drugi: Włochy Venezia e Napoli) i Walc Mefisto.

Sztuka wykonawcza Wodnickiego zawiera w sobie wszystko, czego można oczekiwać od współczesnego wirtuoza: perfekcję wykonania, genialną muzykalność i elegancję.

I tylko do myślenia daje znikome zainteresowanie przemyskiej  publiczności możliwością obcowania ze sztukąna światowym poziomie. Czyżby początek nowej świeckiej tradycji?

Adam Erd