Przemyśl - nasze miasto całą dobę

Park Krajobrazowy - trasa 10

data dodania: 2005-09-28
aktualizacja: 2016-11-14 18:04:08
Jest to jedna z ciekawszych wycieczek na terenie Parku Krajobrazowego Pogórza Przemyskiego. Interesująca pod względem przyrodniczym, krajobrazowym i poznawczym, jest też wycieczką trudna, szczególnie w swoim najbardziej terenowym fragmencie - w okolicach G. Szybenica, na zjeździe do Huwnik i przy podjeździe do Kalwarii Pacławskiej. Za to powrót do Przemyśla wiedzie już łatwą drogą asfaltową.

Trasa 10: Przemyśl - Helicha - Szybenica - Gruszowa - Huwniki - Kalwaria - Sierakośce - Fredropol - Przemyśl

Schemat sieci tras rowerowych Rower: górski
Długość: 53,2 km
Suma podjazdów: 640 m
Czas jazdy bez odpoczynków: 4 3/4 h
Czas jazdy z odpoczynkami: 6 1/2 h
Ogólna ocena trudności: trudna

 

0,0 km. Rozpoczynamy wycieczkę na parkingu przy ul. Przemysława, w pobliżu przekaźnika RTV, wysoko ponad doliną Sanu, w odległości ok. 2 km od centrum miasta. Do tego miejsca można dojechać różnymi drogami. Po starcie z parkingu, skręcamy w lewo i mijając przekaźnikjedziemy początkowo lekko w dół, łatwą drogą asfaltową, w kierunku dzielnicy Zielonka. Po drodze mamy piękny widok na położony w dolinie Sanu Przemyśl, który będzie nam towarzyszył w zmieniającej się perspektywie przez kilka kilometrów. Tędy prowadzi także czerwony szlak turystyczny z Przemyśla do Sanoka.

1,4 km. Zielonka. Przejeżdżamy przez dzielnicę domków jednorodzinnych i gdy droga zaczyna się lekko wznosić kończy się także wygodny asfalt. W najwyższym położeniu żwirowej drogi mijamy teren Fortu Zniesienie (po lewej), na prawo zaś daleki widok na dolinę Sanu w kierunku zachodnim. Po chwili droga opada i terenowy zjazd kończy się przy wjedzie do lasu.

3,6 km. Żwirowa droga forteczna prowadzi teraz cienistym lasem, a nieco trudny podjazd kończy się skrzyżowaniem dróg i szlaków.

4,4 km. Do czerwonego, którym jedziemy, dochodzą z prawej: czarny i niebieski. Tu obok, pod szczytem G. Wapielnica ładny widok na dolinę Sanu i fragment Przemyśla. Skręcając w prawo, możemy przez Kruhel Wielki szybkim zjazdemwrócić do miasta lub za oznaczeniami szlaków niebieskiego i czarnego dojechać do Fortu Prałkowce. Nasza trasa wiedzie jednak dalej prosto, drogą żwirową, wzdłuż porośniętego lasem grzbietu.

4,8 km. Tutaj szlak czarny i droga forteczna odchodzą w lewo do niedalekiego Fortu Helicha my pozostajemy na drodze leśnej i razem z czerwonym i niebieskim szlakiem jedziemy nadal grzbietem. Bez specjalnych trudności pokonujemy kolejne niewielkie zjazdy i podjazdy.

8,5 km. Gdy zaczyna się długi zjazd do Bryliniec, w lewo odchodzi droga gruntowa i szlak niebieski. Skręcamy w lewo i czeka nas teraz najtrudniejszy fragment na trasie. Tempo jazdy wyraźnie spada. Droga, a właściwie gruntowa ścieżka bywa błotnista, a po ok. 4 km wznosi się bardziej zdecydowanie na szczyt G. Szybenica. Przed osiągnięciem najwyższego punktu musimy jeszcze zaliczyć lekki zjazd i krótki podjazd.

14,0 km. Po minięciu niezbyt wyraźnego szczytu rozpoczynamy terenowy zjazd, na którym po wyjeździe z lasu daleki widok na południe. Wracamy  jeszcze do lasu i pilnując oznaczeńszlaku zjeżdżamy aż do składu drewna na jego skraju.

15,1 km. Z tego miejsca mamy jeszcze 200 m do drogi asfaltowej, na której skręcamy w prawo i po następnych 200 m opuszczamy ją w lewo, na mało wyraźną drogę trawiasto-gruntową. Cały czas razem z niebieskimi znakami szlaku turystycznego. Pozostając na drodze asfaltowej także jest możliwy zjazd do Huwnik, przez wieś Gruszowa, z pięknymi widokami na Kopystańkę i dolinę Wiaru. Szlak niebieski kręci teraz dość zdecydowanie, więc szybka jazda jest wykluczona. Uważając na znaki docieramy w końcu do Gruszowej i obok kilku zabudowań przecinamy dużą łąkę by znowu wjechać do lasu.

18,2 km. Droga nadal jest o nawierzchni naturalnej, gruntowej, ale jazda bardziej przyjemna. Otacza nas mieszany las z bukami, dębami, grabami, jodłami i sosnami. Po krótkim i łagodnym podjeździe następuje spokojny zjazd, który wyprowadza nas na skraj lasu nad Huwnikami. Przed nami wspaniały widok na dolinę Wiaru i na klasztor w Kalwarii Pacławskiej, na wzgórzu po jej  przeciwnej stronie.

18,8 km. Nasyciwszysię widokami ruszamy dalej. Szlak turystyczny (bez znaków w tym miejscu) krzyżuje się z drogą gruntową, na której skręca w prawo i trzymając się jej, trudnym zjazdem sprowadza nas szybko w dół. Stroma droga miejscami gruntowa, miejscami kamienista dociera do pierwszych, zabudowań Huwnik i między nimi, już po równym dobijamy do asfaltu. W tej miejscowości warto więc pamiętać o uzupełnieniu bidonów.

21,0 km. Na drodze asfaltowej skręcamy w lewo i wzdłuż Wiaru, w dół jego biegu jedziemy w kierunku Kalwarii Pacławskiej. Po 500 m w lewo odchodzi droga do Fredropola i Przemyśla (przez G. Hyb), a nasza mostem przekracza Wiar i dalej prowadzi po równym.

22,9 km. Na początku wsi Nowosiółki Dydyńskie droga do Kalwarii Pacławskiej skręca w prawo i my razem z nią. Od razu też zaczyna się podjazd. Zrazu łagodny, ale po wjeździe do lasu gwałtownie robi się bardzo stromy. Nawierzchnia nadal jest asfaltowa, za to las wokół bardzo ciekawy, bukowo-jodłowy z  pięknymi okazami drzew. Nawet jeżeli dobra kondycja pozwalanam na wyjazd bez odpoczynków, warto zatrzymać się przy pierwszej kapliczce z lewej. Jest w niej doskonałe źródło z wodą pitną. Już blisko szczytu stromego podjazdu zaczynają się pierwsze zabudowania wsi Kalwaria Pacławska.

25,3 km. W końcu droga łagodnieje, a my docieramy do skrzyżowania, na którym skręcamy w lewo i po 100 m stajemy u bram klasztoru 0.0. Franciszkanów.
Pierwszy kościół i klasztor powstały w tym miejscu w połowie XVII w., obecne zbudowano w 2 połowie wieku XVIII. Na wzgórzu i po przeciwnej stronie Wiaru rozrzuconych jest 43 kaplic i kapliczek połączonych systemem kalwaryjskich dróżek. Także sama wieś Kalwaria Pacławska ciekawa jest dzięki swoim zabytkowym domostwom o konstrukcji przy słupowej. Senna i cicha na ogół miejscowość tętni życiem i gwarem w okresie sierpniowego odpustu, gdy wierni z całej Polski (także z zagranicy) zjeżdżają się i schodzą do miejsca Maryjnego kultu. Ruszając w dalszą drogę, powtarzamy stromy odcinek do Nowosiółek Dydyńskich. Tym razem jest to jednak szybkizjazd.

27,7 km. U podstawy wzgórza, nad Wiarem, skręcamy w prawo i spokojnie jadąc przez wieś docieramy do wąskiego mostka, którym przekraczamy rzekę. Po jej drugiej stronie skręcamy w prawo i łatwą drogą asfaltową jedziemy w kierunku Przemyśla, mijając kolejne wsie: Sierakośce, Aksmanice, Fredropol, Grochówce. W następnej - Pikulicach, osiągamy już granice Przemyśla. Na skrzyżowaniu dróg asfaltowych skręcamy w lewo i obok nieczynnej cegielni i ogródków działkowych wjeżdżamy do miasta.

53,2 km. Kończymy wycieczkę na parkingu przy ul. Słowackiego (obok cmentarza).

 

Trasy zostały opracowane na podstawie materiałów przekazanych przez Zarząd Zespołu Parków Krajobrazowych w Przemyślu (www.parkiprz.itl.pl), wydawcy przewodnika rowerowego "Po drogach i bezdrożach Parku Krajobrazowego Pogórza Przemyskiego". Za pomoc serdecznie dziękujemy.