Był to fort artyleryjski, jednowałowy stały założony na planie bastionu, w swojej konstrukcji bardzo podobny do fortu V Grochowce. Z fortu tego podczas drugiego oblężenia Twierdzy przemyskiej kilkakrotnie przeprowadzano zorganizowane wypady, mające na celu połączenie się z armią austro-węgierską zdążającą z odsieczą od strony Sanoka, które niestety kończyły się dużymi stratami własnymi bez osiągnięcia wytyczonego celu.

W marcu 1915 r. podobnie jak i inne forty, fort VII Prałkowce został wysadzony przed poddaniem twierdzy Rosjanom. Pod koniec maja 1915 r. fort broniony tym razem przez Rosjan został celnie ostrzelany przez Austriaków z ciężkich moździerzy kal. 305 mm. (czego skutki w postaci przebitego stropu koszar jeszcze się zachowały), następnie zdobyty przez ich wojska. Po ostrzelaniu fortu, tym razem przez Rosjan i przeprowadzeniu przez nich kontrnatarcia Austriacy zmuszeni zostali do powtórnego opuszczenia fortu.

Obecnie stopień zniszczenia fortu ocenia się na 50%. Na forcie zachowały się w dobrym stanie koszary szyjowe, schron centralny, a także umocnienia ziemne fortu. Ponadto można odnaleźć ruiny kojców i resztki muru.